اشتباه‌مان کردند!

مگر زندگی چه خاصیتی دارد

که با این همه زجر، تحمّلش کنیم؟!

زنده ماندن و نفس کشیدن درهوای آلوده،

با مرگ طاق می زند.

ما را بیرون بکشید از این گرداب.

پایانِ کار مان را جلو بیاندازید.

هر روز غریبه‌تر از قبل می شویم با زمین و زمان.

ما را جایی ببرید که تعلّق داشتیم به آن.

زندگی دنیا به ما نیامده بود. اشتباه‌مان کردند.

به او بگویید، باز کند در قفس‌مان را.

ما پرندگانی کوچک بودیم، زمانی که اسیر شدیم.

حالا بزرگ هستیم.

به او بگویید، آزادمان کند.

آزادمان کند... آزادمان کند!

#زهرا_موسی_پور_فومنی