کبریت بی خطر

نشایِ خاک کویری، ثمر نداری که

از اتّفاقِ شکفتن  خبر نداری که

کمی به دور و بَرَت در ادامه،  دقّت کن

میان جمجمه اَت مغزِ خر نداری که

خیال کرده دلت می رسانی‌اش تا اوج

توهّم است. همین...  بال و پر نداری که

به بادِ فحش گرفتی تمام عالم را

به قول مردم کوچه:  پدر نداری که

شنیده ای همه از دست تو گِله‌مندند؟

چه پرسش عبثی! گوشِ کر نداری که

هوایِ جنگیدن با دل مرا کردی

میانِ ارتش خود یک نفر نداری که!

همیشه گفتی، ذاتاً شبیه کبریتی

علامت ثبتِ  [بی خطر] نداری که

زهرا موسی پور فومنی