در این تنهــــــــــا ترین شب هاے کــــــــــابوسے

نہ آغوشے.. نیازے.. بسترے.. بــــــــــوسے

فرو ریزد شرابِ یَــــــــــأس در جــــــــــامم

نہ شــــــــــمعے و چراغے.. نورِ فانــــــــــوسے

چہ آســــــــــان دل بہ او دادم، ندانستم

کہ امّیــــــــــدم بہ هیچ و پــــــــــوچ مے بَستم

شکستن هاے پِے در پے نصیبــــــــــم گشت

و با حســــــــــرت در این غَــــــــــم خانہ بِنشستم

تنم در خواهشِ دستــــــــــانِ گرمش ماند

و او آهستہ احســــــــــاسِ مرا میــــــــــراند

و رؤیاےِ جــــــــــوانے را بہ یَغمــــــــــا برد 

و گلبرگــــــــــِ هَوَس را در دلم خُشکــــــــــاند

دلــــــــــم امّا هنوزم بے قرارِ او

وَ جــــــــــانم مستِ چشمــــــــــان خُمار او

کویــــــــــرم تشنہ ےِ ابرِ بهــــــــــارِ او

وَ هر شــــــــــب بِسترم در انتظــــــــــارِ او...

مینــــــــــو.م

٦ فروردیــــــــــن ۹۴

www.delnegar.rozblog.com