غرور

رُباعی تقدیم به معدودی ڪه در تَب و تابِ شُهرت، دست و پا می زنند و با غروری ڪاذب موجب می شوند تا مردمان به سُخره گیرندشان.

بی شَڪ قانونِ  « هر ڪه درڪش بیش، دردش بیش تر » شاملِ حال این جماعت متوهّم نمی شود!

مغرور شدی به این ڪه روشن فڪری

یا زاهد و در حالِ نماز و ذڪری

بیماری توست "عُقده ی دیده شدن" 

هر چند ڪه صاحب نبوغی بِڪری !

زهرا موسی پور(مینو.م)