دنبال چه می گردی؟

در بستر سکوت

در استمرار نفسهای تصنعی...

بوسه های خاکستری...

نوازش های خالی از عشق...

دنبال رد پای کدام حس میگردی؟

تو چه را گم کرده ای؟ 

خود را؟!!!!!!

نسیمی می آید و پرده های توری تشعشع مهتاب را

فواره میزند....

به خود می آیی و هاله ای 

از ابر سیاه تو را در میان گرفته...

از دست نسیم کاری ساخته نیست...

ابر تیره در جان ماه

رخنه میکند و دیگر هیچ...

صبح نزدیکست و دوباره

یک روز بی عشق

در انتظار تو...

ابر خاکستری با شب

ناپدید میشود و تن ماه,

کبود...

نسیم دوباره می وزد...

ماه به خواب رفته است...

تن سردی میان بستر سکوت آرمیده تا

باز بی عشق ,

تشنگی را سر کند!!!!!

مینو.م

پاییز ۹۳