چای

مشاعره با در قالب غزل با مصراعِ

"بیا بنشین کنار من برایت چای دم کردم"

بیا بنشین کنار من برایت چای دم کردم

تو را مهمان شب های تَر پاییزی ام کردم

وَچون از طبع گرمت روزگاری با خبر بودم 

معطّر چای را با دارچین تازه هم، کردم

به شوق چیدن آن بوسه های داغ و  طولانیت

برایت مختصر آرایشی از هر رقم کردم

نمی دانی منِ خسته، به دنبالت چه شب هایی

گذر از کوچه های غربتِ پُر پیچ وخَم کردم

زیارت رفتم و از او طلب کردم تو را، آخر

دعا و گریه ای خالص در آن سوی حرم کردم

خدا با مهربانی بعد از آن شب، مستجابم کرد

اگر چه شکر الطافش، همیشه بیش و کم کردم 

و با برگشتنت شوری در این خانه به پا کردی

که پای نا امیدی را به دستانت قلم کردم

تو می دانی که "زهرا" عاشقانه دوستت دارد

بیا بنشین کنار من  برایت چای دم کردم

زهرا موسی پور(مینو.م)