فرضیه

تغییر کردی و من افسوس می خورم باز

بر آن خریّتی که با عشق کردم آغاز

مشغول این و آنی، هر هفته کِیس تازه

مخ می زنی مفصّل در منتهای ایجاز

من ساده ام ولی تو زِبر و زرنگ بودی

می آمدی کنارم اما همیشه با ناز

دستت که تازه رو شد اظهار فضل کردی

از خود دفاع و من هم مانند قبل، اغماض

برداشتم غلط بود در مورد نگاهت

آن چشم های شوخ و هیـــــزِ دروغ پرداز

قانون نشد برایم فرضیه ای  که می گفت

شاید که دل ببندد این بذله گوی طنّاز

حالا که راحتی و ناراحتم از این وضع

بایست در بیایم از پیچ و تابِ این فاز

از حسّ آشنایی در حینِ غربتم با

اصوات تازه ات که دارد هزار ها راز

آوردن تخلّص این روز ها قدیمی ست

"زهرا" به خاک بسپار، آن سبک رِدف الفاظ

زهرا موسی پور

www.shereno.com