فَرا فِکنی

با تو هستم جوان پر شوری

که گذشتی برای ما از خود

ما چه کردیم در قبال تو بعد

که حقیرانه مشت ما وا شد

ما دچارِ فَرا فِکن بازی

در جهت های ردّ و انکاریم

پشت جبهه تو را رها کردیم

تا همیشه به خود بدهکاریم 

تازه از رو نرفته ایم و باز

ادعا های جالبی داریم

گاه با یک نگاه روشن فکر

از زمین و زمان طلبکاریم

کاش بودی و نبود این اوضاع

کاش می شد دوباره برگردی

نیست این جا طبیب هوشیاری

که دقیقاً دوا کند دردی

گرگِ دانا همین نزدیکی ست

گوسفندان ولی اسیر شکم

گلّه ای در مراتبِ خواب و

گلّه ای هم به فکر زیر شکم

کاش می شد که دست برداریم

از هزاران مَنی که در ما هست

کاش یک شب نگاه مان بکنی

چشم ما را که عشقِ دنیا  بست

زهرا موسی پور 

www.shereno.com