" جزیره "

نشسته روی لبم خنده های بی معنا

تصنّعی شده حالات من در این دنیا

ندارد از دل تنهای من کسی، خبری

به جز خودم وَ خداوندِ گاه نا پیدا

که گریه های شبم را ندید می گیرد

وَ دور می شود از من برای مدّت ها

تمام عمر خلاصه شدم میانِ سکوت

به حکم مطلق او از شروع تا این جا

شکستم و نشکستم برای صد ها بار 

به دست های خودش در جزیره ای تنها 

که جزر و مدّ حضورش کمی بیآرامد

وَ یا خموده کند روح بی قرارم را

هوس نکردم و هرگز نشد که فکر کنم

به این که دانه ی سیبی بچیند این "حوّا"

چرا که "آدم" خود را نکرده او ، عمری

در این جزیره ی متروکِ نا کجا، پیدا

#زهرا_موسی_پور

www.danehayedor.com

www.shereno.com