نسل افسرده نسل ساده ی ما
مدّعی، خام و بی اراده ی ما
چپ تر از انحراف جاده ی ما
کبک در برفِ پُر افاده ی ما
حرف های نگفتنی دارد
تازه فهمیده این که انسان ست
سر تر از جامدات و حیوان ست
با وجودی که صدر ایشان ست
با نباتات هرز و ارزان ست
غَرْس سبزینه ای نمی کارد
از تمدّن به دور افتاده
سهم خود را به دیگران داده
با هزاران دروغِ آماده
گول خورده از این و آن، ساده
بغض کرده ولی نمی بارد
راز دو زاری کجش فاش ست
غرق امّا و حیف و ای کاش ست
بنده ی روزگار کلّاش ست
یا حبابِ ظریف نقّاش ست!
این عفونت عجیـــــب می خارد!!!
#زهرا_موسی_پور