اتّفاق رخ داده (عاشورا)

به گریه های مداوم، به گونه های کویر

به کشتگانِ مطهّر، به کودکان اسیر

نگاه خیسِ زنان و صدای زوزه ی باد

و خار های بیابان که زجرشان می داد

توحُّشی که وقوعش نهایتِ شَر بود

که بهتر است بگویم از آن فرا تر بود

وجود پاک امامی شکسته و تب دار

که در تمام سفر بوده مطلقاً بیمار

سه ساله ای که پدر را بدون سر دید و

خرابه ای که تنش را درسته بلعید و

حضور تلخ مصائب به ساحتِ زینب

وَ تازیانه ی دشمن به قامتش آن شب

جسارتی که نشان داده از خودش این زن

به ضربِ خطبه ی کوبنده در دل دشمن..

تو را قسم به همان اتفّاق رخ داده

به آبروی حسین، این امام آزاده

وَ حقّ مادر پاکش، به حضرت زهرا

خدای من بپذیر از دلم دعایم را

زهرا موسی پور