تا باران بگیری

گاهی هیچ واژه ای،

ترکیبی

جمله ای

حتّی شعر و متنی

نمی تواند بازگو کند

دردی که

جان به لبت کرده.

همه اش را

در خودت

متراکم کن و

صبور باش تا

باران بگیری.

جایی که یقین کردی

نه راه پس داری نه پیش،

در "سکوت" بریز شان  و

ادامه بده سمفونیِ

هق هق را.

گاهی حتّی خدا هم

غریبه می شود.

پس تو خودت باش!!

زهرا موسی پور