نظر نمی دهم!

هیچ چیز مطلق نیست

در تعاملِ جبری زمان و مکان.

حتّی روز و شب

که هرگز مطلقاً

تصاحب نخواهند کرد

زمین را.

حتّی تو

که تسلیم هستی،

چنان سیالات

مطیعِ حجمِ ظرفت

و سرشته ای به

نسبت متغیّر های

از پیش تعیین شده که

خودت نخواستی،

امّا شد!

نظر نمی دهم

خوب و بد بودنت را.

جایی که نسبیّت

قانون مطلق ست،

"قضاوت" لفظ گٌنگی ست که

کاربُردش در هیچ جای تاریخ

مسنتد نبوده و نخواهد بود!

زهرا موسی پور