وَر شکست (بِداهه)

"دوستت دارم" ندارد ریشه ای

در وجود مردم این روزگار

بر زبان می آورند آن را، ولی

مثل کالا_ مصرفش تاریخ دار

کهنه، از چشمان شان می افتد و

تازه، می گیرد به سرعت جای آن

بِستری که ضدّ سرما خوردگی ست

ساده، عادی می شود گرمای آن

قلب ها بر عشق خائن می شوند

چشم و گوش و دست و پا و مغز هم

عیبِ یکدیگر که قبلاً هیچ بود

اصلِ مطلب می شود از هر رقم

از لحاظ عاطفی رخ می دهد

بین آدم ها جدایی یک شبه

زوج هایی که برای عشقِ هم

هر دو می مُردند صد ها مرتبه

درد دارد زندگی این روز ها

زیر سقفی که ندارد پایه ای

وَر شکست ست آن نگاهی که نداشت

جز صداقت، از خودش سرمایه ای!

زهرا موسی پور_ بِداهه