شرط دارد

دارد این مصراعِ من طعم گسی:

"پُر نخواهد کرد جایش را کسی"

سرزمینی که تَهی از مرد شد

سبز اندیشیدن از آن طرد شد

می رسد قطار در قطار، غم

تا بَرَد این نسل را سمتِ عدم

واژه ی "ایثار" بی معنا ترین

واژه در قاموس امروزِ زمین

باید از مردانگی تندیس ساخت

یا که آهنگی به یادِ آن نواخت

سرزمینم هر چه با خود مرد داشت

پیش از این در جنگ، تک تک جا گذاشت...

شرط دارد مشعلی افروختن

مردِ دهقان خواهد و یک پیرهَن

می شود این شعله روزی پر فروغ

گر چه دیر امّا نخواهد شد دروغ!

زهرا موسی پور