عقب گَرد

امشب دوباره خلوت من درد می کند

سمتِ گذشته، قصّه عقب گرد می کند

یاد آوری خاطره هایی نگفتنی

از ماندن و ادامه مرا سرد می کند

نبضم دچار یک تپش نا منظّم ست 

از فتنه ای که این غمِ نامرد می کند

پاییز و ماه آذر غارتگرش چه زود

انگیزه های سبز مرا زرد می کند

هر کس که خواست سایه و همسایه ام شود

از من به لحن مفتضحی طرد می کند

این روزگار و تلخی بی انتهای آن

آخر مرا اسیر همان گَرد می کند!

زهرا موسی پور