ترانه ای از من

تن به سِکس بدون عشق نده

هر چه قدر از نیاز پُر باشی

چشم به صیدِ شیرِ بیشه ندوز

لایقت نیست لاشخور باشی

زندگی کن ولی نه هر قیمت

گاه باید، فقط تمام  شوی

در دفاع از حریمِ خود، حتّی

توی چنگال مرگ رام شوی

عشقِ خود را فدای عقل نکن

گاه دیوانه شو، به جاده بزن

گریه کن با ترانه ای از من

باز فریادِ بی اراده بزن

در نیاور اَدای شیطان را

آدمیزاد هستی_ انسان باش

با وجودی که کار داری، گاه

در مسیرِ قطار دهقان باش

از نصیحت بدت نیاید، دوست

هیچ کس ایده آل و کامل نیست

مطمئن باش تا ابد ابلیس

از پَکیجِ "فریب" غافل نیست!

زهرا موسی پور