ترانه ی شام و نهار

دیوونم و دیوونه تر میشم

وقتی که تو با من یکی میشی

می میرم از گرمای آغوشت

اون لحظه ای که مثل آتیشی

کم کم میرم تا اوج پرواز و

بالام میشن دستای  داغ تو

خون می دُوِه توی رگامو باز

قرمز میشن گوش و دماغ تو!

هیچی نمی تونه تو اون ساعت

توصیف حال خوب ما باشه

ترجیح مون اینه، تو این بازی

ناظر فقط چشم خدا باشه

ما هر دومون خوب اینو می دونیم

عشق و هوس از هم جدا نیستن

هر چی بخوایم پنهون کنیمِ شون

فایده نداره، بی صدا نیستن

دیوونه ای، دیوونه تر میشی

وقتی بهت میگم کنارم باش

دنیا بهشته لحظه هایی که

میگی به من شام و نهارم باش

زهرا موسی پور