بنای احساس

چه نا امیدم از این ارتباط بی فرجام

که مطمئن شده ام، باز می شوم ناکام

نبوده اهلِ خطر کردن از همان اوّل

کسی که گفت به من: عاشقت شدم زهرام

از احتیاطِ زیادش بعیدِ ممکن نیست 

که ناشیانه بیفتد دلش، از آن وَرِ بام

پُر است گوش من از جمله های تب دارش

ولی چه فایده، این حالتش نداشت دوام

شروع کرد بسازد بنایی از احساس

تلنگری همه اَش را خراب کرد و حرام

نخواست بسترِ شب هام باشد و افسوس

به ساحلش زدم از التماس، خِشتی خام...

زهرا موسی پور