جرّاح زیبایی

می توانستی برایم مردِ رؤیایی شوی

توشه ساز آخرت هم خیرِ دنیایی شوی

با وجودی که رقیبانِ فراوان داشتی

حکمرانِ قلعه ی قلبم ، به تنهایی شوی

می توانستی بکاری در سرم صد ها غزل

یا که نه، انگیزه ی آزاد و نیمایی شوی

توی سختی ها بمانی روی پا های خودت

مستند سازِ تصاویر تماشایی شوی

تا خطوطِ غصّه گردد محو از سیمای من

می توانستی خودت جرّاح زیبایی شوی...

پیش من می ماندی و اهلِ قناعت می شدی

بهتر از این بود که رسوا و هر جایی شوی

زهرا موسی پور