کار های بزرگ

با غزل هات، افتخارم باش

شاعرِ فردِ روزگارم باش

زنده باد اعتلای آزادی

حاکمِ شهر بی حصارم باش

خط خطی های من نمی ارزند

دفتر شعر زر نگارم باش

باغ رؤیام وقفِ لب هایت

سرخیِ تَرگُلِ انارم باش

زردی برگ های پاییز و

سبزی نوبرِ  بهارم باش

تازه ام کن به ایده هایی نو

مایه ی عِزّ و اعتبارم باش

با همان واژه های جادویی

شانس بُردم به هر قمارم باش

چشم هایم هنوز روشن نیست

نقطه ی قطعِ انتظارم باش

وامدار نگاهِ خیّامم

مسخِ اجبارم، اختیارم باش

خوش نبودم به زندگی، تو بیا

خَلسه ی وقتِ احتضارم باش

هر کجا باشم از زمان و زمین

ذکر مقبولِ اضطرارم باش

کار های بزرگ در پیش است

عشق من، تا ابد کنارم باش!

زهرا موسی پور