سینه ریز

او نمی خواست مرا، در بغلش فهمیدم

از خیالات بدون عملش فهمیدم

سینه ریزی که به من داد نبود اصل، این را

از همان حالت رد ّ و بَدَلش فهمیدم

پشتِ هم طعنه به من می زد و قصدش را از

لحن سوزنده ی ضرب المثلش فهمیدم

شهدِ گُل نه که شِکر بود لبش، آن را از 

جنس قلّابیِ موم و عسلش فهمیدم

لحظه ای راه نیامد سرِ  با من ماندن

علّتش را هم از آن پای شَلَش فهمیدم

این که دارنده ی روحیّه ی پرخاش گری ست

از فراوانی بحث و جدلش فهمیدم!

زهرا موسی پور