نقد تالس

در هوای گَرد آلودی که خِس خِس می کنم

بیش تر از پیش دوریِ تو را حس می کنم

با وجودی که نیاز من، طلای هجده است

در نبودت اکتفا بر تکهّ ای مِس می کنم

دوست دارم میوه های آب دارت را ولی

وقت خود را صرفِ یک انجیرِ نا رِس می کنم

می فروشم عمر خود را با بهایی کم به غم

خانه_باغی را که ارثی بود ناقص می کنم

حال که دنیای من مانده شناور روی آب

از نگاه فلسفی نقدی به تالِس می کنم

زهرا موسی پور