شهر کتاب

بعد از نمازِ صبح دوباره به خواب رفت

گویا برای خواندنِ یک شعر ناب رفت

زندانی اتاقکِ فکر است و صد سؤال

شاید کنارِ پنجره ای از جواب رفت

لبخند می زند به همان حالتی که هست

همراهِ یک فرشته به شهر کتاب رفت

یا با فریبِ و خواهشِ شیطانکی لجوج

دنبال هیچِ گم شده ای در سراب رفت...

از چُرتِ خود پرید و نگاهی به سقف کرد

حسّ عطش گرفت و به نزدیک آب رفت

دانست باید از نُو خودش را کند به روز

با تشنگی قدم زد و تا انقلاب رفت

زهرا موسی پور