مرا ببرید! (شعری از ابراهیم سحری)

مرا به قطعه ی گمنامِ عاشقان ببرید

وَ پایِ خسته ی جان را  دوان دوان ببرید

به خیرِ دوست نباشد امید، نعشِ مرا

به سمت دشمن خونی، کشان کشان ببرید

اگر که سرد شدم از دعا و راز و نیاز

به سمت قبله ی حاجات بی نشان ببرید

بهار من نرسیده به فصل تابستان

نماد میوه ی کالم، خزان خزان ببرید

دچارِ مغرب سیّاره ی زمین شده ام

مرا به مشرق خورشید بی زمان ببرید

ابراهیم سحری