جناب شب

نمی خواهم بگویم بعد از این اشعارِ بی پَروا

نباید با خدای شب بگیرم روز ها دعوا

چه با لحنِ خشن صحبت کنم با او چه با نرمی

برایش فرقِ چندانی ندارد ، جیغ با نجوا

حریف غول بی شاخ و دُمش، وقتی نخواهم شد

چرا باید شوم پیشِ خودم یا دیگران رسوا؟!

صراطی را نبوده مستقیم از اوّل این یارو

که هر جا می رود بر پاست آن جا فتنه و بَلوا

جنابِ شب خودش را پهن کرده روی افکارم

ولی دیگر نخواهد کرد اشعار مرا اِغوا

به من ربطی ندارد ...خُوری هایش از این لحظه

که مغزم داده بر دوری گُزیدن از خطر فتوا

زهرا موسی پور