شروع

سر در گُمم میانِ  ۲ پنجاه درصدش

آغاز و اختتامیه ی خوب یا بدش

تیری که کرده توی سیاهی رها،  چه وقت

خواهد رسید مثلِ گذشته به مقصدش؟

اصلاً امید هست به این  ابر بد عُنُق

یا باد و هوی هویِ شب‌آزار و مُمتدش

آیا حجاب صورتِ گُل می رود کنار

بی آن که خوانَد از ‌سرِ اجبار اَشهَدش

یا دفترم دوباره پر از شعر می شود

بی آن که مضطرب بشوم از پِی‌آمدش

باید امیدوار بمانم    به این    «شروع»

دور از تمام ثانیه های مردّدش

زهرا موسی پور فومنی