رُتبه ی چند؟

رسیدنم به تو آسان نبود،  جان کندم

بنا بر این به قسم های خورده پا بندم

نمک بریز برایم...  که بی نمک باشی

بدون شک سرِ یک یا دو روز می گندم

اگر چه خنده   دوای هزار و یک درد است

ولی من از تَهِ دل  _مثل تو_  نمی خندم

کنار آمده اَم با خدات در قلبم

وَ فکر می کنم از این جهت هنرمندم

زدم کنار  رقیبان عشق را تک تک

خودت بگو درِ گوشم که رُتبه ی چندم؟

نمی خورم سرِ تَرکت، فریبِ شیطان را

منی که تا به ابد بنده ی خداوندم

زهرا موسی پور فومنی