بوی هیچ عطری!

درد هایم را التیام می بخشد

بی آن که بداند.

چشم‌هایش قدرتی دارند که

هر چه در من است، می رُبایند!

آرام می شوم و دیگر

بوی هیچ عطری را نمی شِنَوم*!

از عشق، چیزی سر در نمی آورم،

امّا مایِلم دوست داشتن را

تجربه کنم.

یادم هست از علوم تجربی هم

خوشم می آمده سال‌ها پیش...

بَعدِ ادبیّات!

زهرا موسی پور فومنی