خورشید، خودش بود

از ساده دلیش بر سرش رفت کلاه

خورشید خودش بود که بخشید به ماه

وقتی که به میوه های ممنوع رسید

مشتاق شد و دوید ، از چاله به چاه

ابراهیم  سحری فومنی