شعر خاص

خلوصِ نیّت من از نگاه من پیداست

بیا به ساحلِ امنم که خانه‌ات این‌جاست

اگر چه گاه دلم بی قرار و طوفانی‌ست

خودت ببخش که بخشش به ذاتِ خود زیباست

به چشم‌هام کمی خیره شو, بفهمی مَرد؛

بدون تو زنِ این شعر خاص. نابیناست

اگر دلت شده در حصرِ سینه‌ات مجنون

بدان که راهی دشتِ جنون, دل لیلاست

اگر که پر شود از جنّ و اِنس دُور و برم

قبول کن منِ در من  بدون تو تنهاست

رسانده‌اَم غزلم را به گوشَت و دیگر

چه احتیاج به حرف و اشاره و ایماست

#زهرا_موسی_پور_فومنی

از کتاب #خواب_بی_تعبیر

انتشاراتِ پارسی سرا