دلبری کن_ ابراهیم سحری فومنی

بپاشان نظمِ نبضم را. از آن دلگرم خواهم شد

کمی با مهربانی، دلبری کن. نرم خواهم شد

درونِ بند، اهلی می شوم. پابند امّا نَه

به میلِ خود بر این باور بمانم، گرم خواهم شد

به روی من نیاور، گاه گاهی اخم هایم را

همیشه در کنارم باش، خیس از شرم خواهم‌شد

زمستانت به جانم. سبز کن از من بهارت را 

نبینم لخت باشی، چون پر از آزَرم خواهم شد

چُنان دبّاغ کاسب ، رو نگردان از منِ بی

پوست

برای فصل سرمایت، لباس چرم خواهم شد

مرا با چوب بد خُلقی نزن، آدم نخواهم شد

کمی با مهربانی دلبری کن ، نرم خواهم شد

#ابراهیم_سحری_فومنی